กำ ๓, กำม หมายถึง (โบ) น. กรรม เช่น ไข้เจ็บหมอตั้งกําไว้, ท่านว่าเป็นกํามของเขาเอง.(อัยการเบ็ดเสร็จ).
ว. สุกใส, เข้ม, จัด, (มักใช้แก่สีแดงหรือทองที่สุก).
(โบ) น. ด้าน, ฝ่าย, ทิศ.
น. นกขนปีกสีเขียว ปากแดง กินกุ้งและปลา. (พจน. ๒๔๙๓).
ว. เคลือบคลุม, คลุมเครือ, มีความหมายได้หลายนัย.
ก. จํากัดเข้า, จํากัดให้แคบเข้า.
ก. ดูแล, ควบคุม; ควบ ในความเช่น มีหนังสือกํากับมาด้วย.
ว. เกือบเท่า ๆ กัน, พอ ๆ กัน, ไล่เลี่ยกัน, เช่น ฝีมือก้ำกึ่งกัน.